Szczepienia i profilaktyka
Szczepienia i profilaktyka. Przed wyjazdem do Indii należy wykonać obowiązkowe/ zalecane szczepienia, zaopatrzyć się w środki farmaceutyczne stosowane w profilaktyce/ leczeniu chorób występujących na terenie kraju oraz w leczeniu problemów zdrowotnych mogących wystąpić podczas podróży.
Wyżej wymienione działania profilaktyczne wykonać na 4-6 tygodni przed planowaną podróżą tak, aby mieć czas na przyjęcie wszystkich niezbędnych szczepionek/leków w celu uzyskania wymaganego efektu ochronnego.
Nawet jeśli do wyjazdu pozostało mniej niż 4 tygodnie, należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania informacji na temat możliwości wykonania szczepień, przyjęcia chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej, wyboru leków do apteczki, itp. Po poradę lekarską zaleca się zgłosić do placówek służby zdrowia mających doświadczenie w ww. zakresie (gabinety medycyny podróży).
Jeśli plan podróży obejmuje więcej niż jeden kraj, należy zgłosić się po wyczerpującą poradę lekarską dotyczącą wszystkich krajów/ regionów, które zamierzamy odwiedzić.
Długoterminowi podróżni, wyjeżdżający w celu podjęcia pracy lub nauki mogą potrzebować określonych szczepień/ chemioprofilaktyki wymaganych przez pracodawcę lub uczelnię.
Przygotowania do wyjazdu
Indie szczepienia
Przed wyjazdem zaleca się sprawdzenie kalendarza szczepień. W przypadku przyjęcia w przeszłości szczepienia podstawowego przeciwko określonym chorobom zakaźnym należy poddać się szczepieniom przypominającym.
| Nazwa choroby | Zalecenia |
|---|---|
| poliomyelitis błonica/tężec (DT) odra/nagminne zapalenie przyusznic/różyczka (MMR) | Szczepienia w przypadku ryzyka kontaktu z chorymi: droga kropelkowa (błonica, odra, nagminne zapalenie przyusznic, różyczka), droga fekalno-oralna (poliomyelitis); ryzyka kontaktu z zakażoną ziemią (tężec) |
| wirusowe zapalenie wątroby typu A | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zakażonej wody i/lub żywności |
| wirusowe zapalenie wątroby typu B | Szczepienie w przypadku ryzyka interwencji chirurgicznych, iniekcji, kontaktu z zakażoną krwią, kontaktów seksualnych |
| dur brzuszny | Szczepienie w przypadku ryzyka spożycia zakażonej wody i/lub żywności |
| wścieklizna | Szczepienie w przypadku ryzyka pogryzienia przez chore zwierzęta, np. psy, koty, lisy |
| japońskie zapalenie mózgu | Szczepienie w przypadku wyjazdu w regiony endemicznego występowania choroby (w szczególności stany Andhra Pradesh, Assam, Bihar, Goa, Haryana, Karnataka, Kerala, Tamil Nadu, Uttar Pradesh, i West Bengal); w północnej części kraju transmisja choroby od maja do października, w południowych Indiach transmisja całoroczna |
Uwaga:Wyżej wymienione szczepienia stosuje się u zdrowych, dorosłych osób.
U podróżujących, chorujących na schorzenia przewlekłe, kobiet w ciąży i dzieci szczepienia dobiera się indywidualnie w zależności od występujących przeciwwskazań zdrowotnych.
Mimo, że w Indiach nie występuje żółta gorączka (yellow fever), od podróżujących z rejonów endemicznego występowania ww. choroby (Afryka, Ameryka Środkowa i Południowa), w wieku powyżej 6 miesiąca życia, wymaga się okazania udokumentowanego potwierdzenia szczepienia przeciwko żółtej gorączce (kraje endemiczne):
Afryka – Angola, Benin, Burkina Faso, Burundi, Czad, Demokratyczna Republika Kongo, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea Bissau, Gwinea Równikowa, Kamerun, Kenia, Kongo, Liberia, Mali, Niger, Nigeria, Republika Środkowoafrykańska, Rwanda, Săo Tomé i Príncipe, Senegal, Sierra Leone, Somalia, Sudan, Tanzania, Togo, Uganda, Wybrzeże Kości Słoniowej, Zambia
Ameryka Środkowa i Południowa – Boliwia, Brazylia, Ekwador, Gujana, Gujana Francuska, Kolumbia, Panama, Peru, Surinam, Trynidad i Tobago, Wenezuela.
Jeśli przed przyjazdem do Indii odbywamy podróż do krajów, gdzie notuje się przypadki zachorowań na żółtą gorączkę, zaleca się podjęcie decyzji o szczepieniu przeciwko ww. chorobie z jednoczesnym wydaniem Międzynarodowego Świadectwa Szczepień (International Certificate of Vaccination).
Szczepienia i profilaktyka
Malaria
Rejony występowania malarii: na terenie całego kraju, z wyjątkiem rejonów powyżej 2000 m npm w Himachal Pradesh, Jammu, Kaszmir i Sikkim. Ryzyko zarażenia istnieje również w rejonach zurbanizowanych poniżej 2000 m npm, włączając Delhi i Mumbai (Bombaj)
Gatunki Plasmodium: P. vivax 40%, P. falciparum 20-40%, P. malariae, P. ovale 40%
Oporność na chlorochinę: potwierdzona
Rekomendowana chemioprofilaktyka: atovaquone/ proguanil, doxycyclinum lub mefloquine
Przed wyjazdem w rejon endemicznego występowania malarii zaleca się wizytę u lekarza celem uzyskania porady w zakresie profilaktyki przeciwmalarycznej:
-przepisanie recepty na lek przeciwmalaryczny: atovaquone/proguanil, doxycyclinum lub mefloquine,
-zastosowanie indywidualnych środków ochrony osobistej: moskitiera, repelenty (z zawartością 30-50% DEET – N,N-diethyl-meta-toluamide),
-właściwe noszenie ubrania (długie nogawki i rękawy),
-unikanie przebywania w terenie w okresie największej aktywności komarów, tj. od zmierzchu do świtu,
-stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Zgodnie z zaleceniami Centers of Disease Control and Prevention oraz World Health Organization, w rejonie endemicznego występowania malarii stosuje się jeden z niżej wymienionych środków farmakologicznych, stosowanych w ramach chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej:
1.Atovaquone/proquanil (prep. Malarone) – 1 tabl. (250mg/100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 7 dni po powrocie. Daje najmniej objawów niepożądanych spośród zalecanych leków przeciwmalarycznych (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zawroty głowy, bezsenność).
2.Doxycyclinum – 1 caps. (100mg) dziennie w czasie posiłku, o tej samej porze dnia, rozpoczynając 1-2 dni przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ujemną stroną leku są liczne objawy niepożądane: nudności, wymioty, drożdżyca jamy ustnej, drożdżyca pochwy, hepatotoksyczność , nadwrażliwość na światło słoneczne, fotodermatozy.
3.Mefloquine (np. prep. Lariam) – 1 tabl. (250mg) raz w tygodniu w czasie posiłku, zawsze tego samego dnia, rozpoczynając 1-2 tygodnie przed wyjazdem w rejon malaryczny, kontynuując w trakcie pobytu oraz stosując profilaktykę przez 4 tygodnie po powrocie. Ze względu na działania niepożądane dotyczące zaburzeń neuropsychiatrycznych, lek jest przeciwwskazany do stosowania w niektórych grupach zawodowych, np. wśród personelu lotniczego.
Szczepienia i profilaktyka
Inne choroby
Szczepienia i profilaktyka
Apteczka w podróży
Należy zaopatrzyć się w:
- zapas leków przyjmowanych codziennie z powodu chorób przewlekłych lub antykoncepcji na cały okres pobytu; w przypadku leków w postaci płynnej (zawiesiny, syropy) pamiętać o przepisach występujących na lotniskach, dotyczących przewożenia w samolotach płynów (pojemniki o pojemności powyżej 100 ml przewozić w bagażu zasadniczym, pojemniki do 100 ml – w bagażu podręcznym, schowane w foliowy worek z zamknięciem); apteczkę powinno przewozić się ze względów bezpieczeństwa (kradzieże) w bagażu podręcznym,
- lek przeciwmalaryczny (patrz wyżej),
- repelenty (patrz wyżej),
- lek przeciwbiegunkowy,
- lek przeciwbólowy, przeciwgorączkowy,
- środki dezynfekcyjne do odkażania skóry,
- środki dezynfekcyjne do odkażania wody,
- środki opatrunkowe,
- druga para okularów (osoby z wadą wzroku),
- okulary przeciwsłoneczne i kremy z filtrem przeciwsłonecznym,
- polisa ubezpieczeniowa (ubezpieczenie kosztów leczenia, transportu, następstw nieszczęśliwych wypadków).
Szczepienia i profilaktyka
Profilaktyka zdrowotna podczas pobytu
Ochrona przed ukąszeniem owadów
– repelenty,
– moskitiera,
– właściwe noszenie ubrania (długie nogawki i rękawy),
– unikanie przebywania w terenie od zmierzchu do świtu,
– stosowanie w pomieszczeniach zamkniętych klimatyzacji oraz siatek na oknach i kratkach wentylacyjnych.
Środki ostrożności przed pogryzieniem zwierząt
– unikanie kontaktów z lokalnymi zwierzętami, zarówno domowymi (psy, koty), jak i dzikimi (np. lisy) – nie dotykamy ani nie karmimy zwierząt !
– w przypadku pogryzienia lub zadrapania przez zwierzę należy jak najszybciej przemyć ranę wodą z mydłem i skierować się niezwłocznie po pomoc do placówki służby zdrowia.
Spożywanie wody i żywności z kontrolowanych źródeł
– mycie rąk wodą z mydłem przed jedzeniem (jeśli woda i mydło nie są dostępne, stosować żele, chusteczki ze środkiem dezynfekcyjnym),
– picie tylko butelkowanej lub przegotowanej wody,
– unikanie spożycia napojów z lodem niewiadomego pochodzenia,
– unikanie spożycia żywności pochodzącej od ulicznych sprzedawców,
– unikanie spożycia produktów mlecznych, jeśli nie mamy pewności, czy były pasteryzowane
Unikanie wypadków prowadzących do obrażeń ciała
Wypadki komunikacyjne są główną przyczyną obrażeń ciała wśród podróżujących, na co składa się zarówno zły stan dróg i pojazdów mechanicznych, jak i nonszalancja lokalnych kierowców.
Wobec powyższego należy bezwzględnie:
– unikać picia alkoholu przed planowanym prowadzeniem pojazdu,
– zapinać pasy bezpieczeństwa (stosować foteliki samochodowe dla dzieci),
– mieć założony kask podczas jazdy rowerem/motocyklem,
– unikać jazdy przepełnionym autobusami lub mikrobusami,
– unikać jazdy po zmierzchu.
Inne działania profilaktyczne
– ochrona przed chorobą wysokościową w wysokich górach (aklimatyzacja) i dużym nasłonecznieniem (kremy z filtrem przeciwsłonecznym),
– unikać robienia tatuaży, przekłuwania uszu, pępka (piercing), iniekcji niesterylnymi igłami (zagrożenie zakażeniem HIV, wzw typu B, C),
– stosować prezerwatywy podczas przygodnych kontaktów seksualnych (choroby przenoszone drogą płciową),
– unikać chodzenia boso po ziemi, gdzie istnieje ryzyko defekacji lokalnych zwierząt (choroby pasożytnicze, np. skórna larwa wędrująca/ ancylostomoza, nekatoroza),
– dbać o higienę stóp, pach i pachwin unikając podrażnień naskórka (grzybice),
– dbać o higienę jamy ustnej (mycie zębów co najmniej trzy razy dziennie przy użyciu wody butelkowanej lub przegotowanej).
Szczepienia i profilaktyka
Po powrocie z podróży
- kontynuować przyjmowanie chemioprofilaktyki przeciwmalarycznej,
- poinformować lekarza o doznanych obrażeniach ciała, pogryzieniach przez zwierzęta, przyjętych iniekcjach/kroplówkach podczas podróży,
- w każdym przypadku gorączki niewiadomego pochodzenia, nawet wiele miesięcy po powrocie, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na swój zagraniczny pobyt,
- w przypadku pojawienia się i utrzymywania przez tygodnie-miesiące zmian skórnych nie poddających się leczeniu, zgłosić się po poradę, zwracając uwagę lekarza na zagraniczny pobyt.
